روش‌های درمان پسوریازیس در خانه

۱۰ نکته برای کنترل علائم خفیف پسوریازیس

درمان پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که در آن ضایعاتی قرمز و پوسته‌پوسته بر روی پوست ایجاد می‌شود.
در برخی از دوره‌های زمانی، علائم این بیماری عود کرده و در دوره‌های دیگر فروکش می‌کند.

با این‌ که به نظر می‌رسد این بیماری تنها پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد، در اصل ناشی از اختلال در سیستم ایمنی بدن است. در اثر فعال شدن غیر طبیعی برخی از گلبول‌های سفید، سایر پاسخ‌های سیستم ایمنی فعال می‌شود و می‌تواند علائم پسوریازیس را ایجاد کند.

پسوریازیس به‌طور کامل قابل درمان نیست، اما برای کاهش علائم خفیف آن، در کنار درمان‌های تجویز شده توسط پزشک، اقداماتی توسط خود فرد نیز می‌تواند انجام بگیرد. در ادامه به برخی از این اقدامات اشاره می‌شود.

۱. مصرف مکمل‌های غذایی

طبق توصیه بنیاد ملی پسوریازیس آمریکا، مکمل‌های غذایی حاوی روغن ماهی، ویتامین D، خار مریم،‌ آلوئه‌ورا و روغن گل مغربی در کاهش علائم خفیف پسوریازیس ممکن است مؤثر باشند.
قبل از مصرف هرگونه مکمل با پزشک معالج خود مشورت کنید تا از نبود تداخل با داروهای مصرفی و بیماری‌های احتمالی دیگر اطمینان حاصل شود.

۲. پیشگیری از خشکی پوست

در محیط خانه یا محل کار از یک دستگاه رطوبت ساز استفاده کنید. این کار از خشکی پوست پیش از شروع آن جلوگیری می‌کند.
همچنین می‌توان از مرطوب‌کننده مخصوص پوست‌های حساس نیز استفاده کرد زیرا پوست را منعطف نگه می‌دارند و از ایجاد پلاک جلوگیری می‌کنند.

۳. اجتناب از عطر و فرآورده‌های آرایشی بهداشتی معطر

بسیاری از صابون‌ها و عطر‌ها حاوی رنگ و سایر مواد شیمیایی هستند که ممکن است باعث تحریک پوستی و شعله‌ور شدن پسوریازیس شوند.
با این که استفاده از مواد معطر احساس خوبی ایجاد می‌کند تا حد امکان از مصرف آن‌ها خودداری کرده یا از انواع مخصوص پوست‌های حساس استفاده کنید.

۴. رعایت رژیم غذایی سالم

رژیم غذایی ممکن است در کنترل پسوریازیس نقش داشته باشد.
در همین راستا، حذف گوشت قرمز، چربی‌های اشباع، شکرها و کربوهیدرات‌های فرآوری شده و الکل ممکن است به کاهش احتمال عود بیماری در اثر این مواد غذایی کمک کند.
مصرف ماهی‌های آب سرد، دانه‌ها، مغزها و اسید‌های چرب امگا-۳ به علت اثرات ضد التهاب می‌تواند در کنترل علائم پسوریازیس مفید باشد.

مصرف موضعی روغن زیتون بر روی پوست نیز ممکن است خواص تسکین‌دهنده داشته باشد. برای استفاده از آن می‌توان در زمان استحمام، چند قاشق غذاخوری از این روغن را بر روی پوست کف سر ماساژ داد تا به نرم کردن پلاک‌های مقاوم کمک کند.

پسوریازیس چگونه در بدن ایجاد می‌شود؟

۵. دراز کشیدن در حمام با آب ولرم

دراز کشیدن در وان حمام حاوی آب ولرم که به آن روغن معدنی، شیر، نمک حمام یا روغن زیتون اضافه شده است، باعث تسکین خارش و نرم شدن پلاک‌ها و پوسته‌ها شود.برای افزایش اثر آن، می‌توان بلافاصله بعد از حمام از مرطوب‌کننده استفاده کرد.
استحمام با آب داغ ممکن است باعث تحریک پوستی شود.

۶. نور خورشید

در فوتوتراپی پوست در معرض اشعه ماوراءبنفش تحت نظر پزشک قرار می‌گیرد.اشعه ماوراءبنفش می‌تواند سرعت رشد سلول‌های پوستی را کاهش دهد.

این روش درمانی احتیاج به انجام مرتب و منظم دارد. تخت‌های سولاریوم نباید برای این منظور استفاده شود زیرا اشعه ماواء بنفش بیش‌ازاندازه می‌تواند پسوریازیس را تشدید کند.

فوتوتراپی باید همواره تحت نظر پزشک انجام گیرد.

۷. کاهش استرس

ابتلا به هر نوع بیماری مزمن مثل پسوریازیس می‌تواند استرس‌زا باشد. این استرس می‌تواند باعث تشدید علائم پسوریازیس شود.
علاوه بر به کار بردن روش‌های کوتا‌ه‌مدت استرس [مثل تنفس عمیق]، سعی کنید در برنامه روزانه خود، انجام کارهایی مثل یوگا و مدیتیشن را بگنجانید.

۸. اجتناب از مصرف الکل

الکل یک عامل محرک عود بیماری پسوریازیس است.
در یک مطالعه دیده شده است که در زنانی که در هفته حداقل ۵ نوشیدنی الکلی مصرف می‌کنند، احتمال بروز پسوریازیس دو برابر بیشتر است.

آشنایی با انواع روش‌های درمان پسوریازیس

۹. مصرف زردچوبه

دیده شده است که زردچوبه به کاهش دفعات عود بیماری پسوریازیس کمک می‌کند. زردچوبه را می‌توان به‌صورت پودر در غذا ریخت یا به فرم قرص مصرف کرد؛ اما پیش از مصرف زردچوبه با پزشک معالج خود مشورت کنید. میزان مجاز استفاده از زردچوبه، ۱.۵ گرم تا ۳ گرم توصیه شده است.

۱۰. کنار گذاشتن مصرف سیگار

از مصرف سیگار خودداری کنید. سیگار ممکن است خطر ابتلا به پسوریازیس تشدید علائم آن را افزایش دهد.

خلاصه

برای کنترل علائم پسوریازیس، درمان یکسانی برای همه افراد وجود ندارد؛ به این معنی که یک روش درمانی مؤثر در یک فرد، ممکن است در فرد دیگر مؤثر نباشد. همچنین برخی از روش‌های درمانی ممکن است برای سایر بیماری‌ها (به‌غیراز پسوریازیس) مشکلات و عوارض ناخواسته ایجاد کنند.

توجه داشته باشید که روش‌هایی که به آن‌ها اشاره شد، تنها ممکن است به پسوریازیس خفیف کمک کنند و برای موارد شدید پسوریازیس نیاز به دارودرمانی است.
قبل از خود درمانی با هر یک از روش‌های ذکر شده با پزشک خود مشورت کنید.