پرفشاری ریوی، شامل پنج نوع بیماری مختلف است که در آن‌ها فشارخون در عروق ریه افزایش می‌یابد. یکی از انواع آن، پرفشاری شریان ریوی (Pulmonary Arterial Hypertension: PAH) است.
پرفشاری شریان ریوی بیماری جدی و نادری است که ممکن است در بزرگ‌سالان یا کودکان رخ دهد و در آن، فشارخون در شریان‌های ریه به‌طور غیرطبیعی افزایش می‌یابد. این بیماری باعث تنگ شدن یا انسداد رگ‌های خونی در ریه‌ها می‌شود و قلب برای پمپاژ خون باید سخت‌تر کار کند. در نتیجه، ممکن است عملکرد قلب و ریه‌ها دچار اختلال شود و علائمی مانند مشکل در تنفس و احساس خستگی مفرط بروز یابد.
در پرفشاری شریان ریوی، دیواره‌های شریان‌های ریوی ضخیم یا سخت می‌شود و قطر این رگ‌ها کاهش می‌یابد. این امر منجر به افزایش مقاومت در برابر جریان خون و فشار بیشتر بر قلب می‌شود. اگر این وضعیت ادامه یابد، عضله قلب (بهویژه بطن راست) ضعیف می‌شود و ممکن است نارسایی قلبی (ناتوانی قلب در پمپاژ مناسب خون) رخ دهد.
علائم پرفشاری شریان ریوی ممکن است به‌دلیل پیش‌رونده بودن بیماری، به‌تدریج ظاهر و در طول زمان بدتر شود. این علائم عبارت‌اند از:
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به پرفشاری شریان ریوی را افزایش دهند، عبارت‌اند از:
پیشگیری از PAH به مدیریت عوامل خطر و سلامت عمومی مرتبط است.
تشخیص PAH به بررسی دقیق علائم و استفاده از ابزارهای پیشرفته نیاز دارد که ممکن است بسته به شرایط هر بیمار، از برخی یا همه آن‌ها استفاده شود.
PAH یک بیماری پیش‌رونده است که درمان آن به کاهش علائم، بهبود کیفیت زندگی و کند کردن روند پیشرفت بیماری کمک می‌کند. بسته به نوع و شدت بیماری، از یک یا چند دسته دارویی زیر ممکن است برای درمان استفاده شود:
بیماران مبتلا به PAH می‌توانند با تغییرات زیر، کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند:
