کم‌خونی وضعیت بسیار شایعی در نوزادان نارس است که به‌دلیل کاهش تعداد گلبول‌های قرمز در گردش خون (RBCs) رخ می‌دهد. گلبول‌های قرمز حاوی هموگلوبین هستند که مسئولیت انتقال اکسیژن به سلول‌های بدن را برعهده دارند. نوزادان نارس در مقایسه با نوزادان با سن تولد طبیعی، هنگام تولد میزان هموگلوبین کمتری دارند و کاهش هموگلوبین پس از تولد در آن‌ها زودتر و شدیدتر رخ می‌دهد. این وضعیت با عواملی مانند خون‌گیری‌های مکرر، کوتاه‌تر بودن عمر گلبول‌های قرمز و کاهش ذخایر آهن تشدید می‌شود. مجموعه این عوامل منجر به حالتی می‌شود که از آن با عنوان «کم‌خونی نوزادان نارس» یاد می‌شود.
علائم زیر ممکن است نشان‌دهنده کم‌خونی در نوزاد باشند:
کم‌خونی در نوزادان با آزمایش خون توسط پزشک تشخیص داده می‌شود. چند شاخص اصلی در این آزمایش‌ها بررسی می‌شود که عبارت‌اند از:
هموگلوبین پروتئینی در گلبول‌های قرمز است که وظیفه حمل اکسیژن را دارد. کاهش آن نشان‌دهنده کم‌خونی است.
درصد حجمی از خون که توسط گلبول‌های قرمز تشکیل شده است. این عدد اگر کم باشد، نشانه کم‌خونی است.
گلبول‌های قرمز نابالغ که درصد آن‌ها نشان می‌دهد بدن با چه سرعتی گلبول قرمز جدید تولید می‌کند. اگر این عدد کم باشد، نشان‌دهنده کاهش تولید گلبول‌های قرمز است.
درمان کم‌خونی به شدت بیماری، علائم نوزاد و میزان هموگلوبین بستگی دارد. روش‌های درمان شامل موارد زیر است:
بهبود سبک زندگی نوزاد و مراقبت مناسب به کاهش شدت آنمی کمک می‌کند. در ادامه، راهکارهایی برای بهبود سبک زندگی نوزادان نارس مبتلا به آنمی پیشنهاد شده است:
