پسوریازیس نوعی بیماری خودایمنی مزمن است که عمدتاً پوست را درگیر میکند و باعث ایجاد لکههای قرمز همراه با پوستهریزی و التهاب میشود. این بیماری پوستی ممکن است در هر سنی ظاهر شود و معمولاً دورههایی از تشدید و کاهش علائم را بههمراه دارد. در این مقاله، به بررسی علائم، علل، روشهای تشخیص، درمان و تأثیر این بیماری بر سلامت عمومی میپردازیم.
بیماری پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس نوعی اختلال خودایمنی است که در آن، سیستم ایمنی بدن بهاشتباه به سلولهای سالم پوست حمله میکند. این حملات، تولید سلولهای پوستی را افزایش میدهد و در نتیجه، پلاکهای ضخیم و پوستهداری روی پوست ظاهر میشود. این بیماری مسری نیست، اما تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا دارد.
مکانیسم ایجاد پسوریازیس
در پسوریازیس، سلولهای پوستی با سرعت غیرطبیعی رشد میکنند. درحالیکه چرخه طبیعی تولید سلولهای پوست حدود 27 روز طول میکشد، در افراد مبتلا به پسوریازیس این چرخه به ۳ تا ۴ روز کاهش مییابد که منجر به تجمع سلولهای مرده روی سطح پوست میشود. این فرایند ناشی از عملکرد نامتعادل سیستم ایمنی است که بهاشتباه به سلولهای سالم حمله میکند.
علائم پسوریازیس
علائم بیماری پوستی پسوریازیس بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت است. شایعترین علائم عبارتاند از:
- لکههای قرمز و ملتهب روی پوست با پوششی از پوستههای نقرهای
- خشکی و ترکخوردگی پوست که گاهی با خونریزی همراه است.
- خارش و سوزش در نواحی آسیبدیده
- ایجاد شکافهای پوستی دردناک در پوست ناحیه درگیر
- ضخیم شدن و تغییر رنگ ناخنها
- درد و تورم در مفاصل (در موارد پسوریازیس مفصلی)
- حساسیت بیشازحد پوست به عوامل محیطی مانند سرما، ضربه و خشکی هوا

علل و عوامل خطر پسوریازیس
علت دقیق پسوریازیس هنوز بهطور کامل مشخص نیست، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. برخی از عوامل خطر عبارتاند از:
- ژنتیک: اگر یکی از اعضای خانواده به این بیماری مبتلا باشد، احتمال بروز آن افزایش مییابد.
- اختلالات سیستم ایمنی: بیماریهای خودایمنی ممکن است باعث تحریک بیش از حد سیستم ایمنی و ایجاد پسوریازیس شوند.
- عوامل محیطی: استرس، عفونتها، هوای سرد و مصرف برخی داروها ممکن است باعث بروز حملات یا تشدید علائم شوند.
- سبک زندگی: استعمال دخانیات، مصرف الکل و رژیم غذایی ناسالم میتوانند موجب تشدید علائم شوند.
عوارض پسوریازیس
پسوریازیس علاوهبر مشکلات پوستی، ممکن است منجر به بروز سایر بیماریها و مشکلات سلامتی شود؛ ازجمله:
- افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی
- افسردگی و اضطراب ناشی از تأثیر بیماری بر کیفیت زندگی
- آرتریت پسوریاتیک که باعث درد و التهاب در مفاصل میشود.
- مشکلات متابولیکی، مانند چاقی و دیابت
- درگیری چشمی، مانند التهاب ملتحمه
- سایر بیماریهای خودایمنی، مانند بیماری التهابی روده
انواع بیماری پسوریازیس
این بیماری چندین نوع مختلف دارد؛ از جمله:
- پسوریازیس پلاکی: شایعترین نوع که باعث ایجاد لکههای قرمز و پوستهپوسته روی پوست میشود.
- پسوریازیس قطرهای: معمولاً پس از عفونتهای باکتریایی ظاهر و بهصورت لکههای کوچک روی بدن دیده میشود.
- پسوریازیس معکوس: در نواحی چینخورده بدن، مانند زیر بغل و کشاله ران، رخ میدهد.
- پسوریازیس پوسچولار: روی پوست تاولهای چرکی ایجاد میشود.
- پسوریازیس اریترودرمیک: نوع شدید و نادر که باعث التهاب گسترده پوست میشود.
تأثیر پسوریازیس بر بارداری
در برخی از افراد مبتلا، پسوریازیس ممکن است در دوران بارداری تغییر کند. برخی از بیماران شاهد بهبود علائم هستند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است با تشدید علائم مواجه شوند. مشورت با پزشک برای کنترل بیماری در این دوره بسیار ضروری است.
روشهای درمان پسوریازیس
درمان بیماری پوستی پسوریازیس بسته به شدت آن متفاوت است. برخی از روشهای درمانی عبارتاند از:
- داروهای موضعی: مرطوبکنندهها برای کاهش خارش و خشکی پوست، کرمها و پمادهای کورتیکواستروئیدی، داروهای مبتنی بر ویتامین D و داروهای موضعی سرکوبکننده سیستم ایمنی
- فتوتراپی: استفاده از نور ماوراءبنفش برای کنترل رشد سلولهای پوستی
- داروهای خوراکی و تزریقی: شامل داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی، مانند متوترکسات و داروهای بیولوژیک
- تغییر سبک زندگی: کاهش استرس، تغذیه سالم و اجتناب از عوامل محرک برای کنترل علائم
- طب سنتی و مکملها: برخی از بیماران از درمانهای طبیعی مانند استفاده از روغن نارگیل، آلوئهورا و زردچوبه برای کاهش التهاب استفاده میکنند.

نتیجهگیری
بیماری پسوریازیس نوعی بیماری خودایمنی پوستی است که ممکن است تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. با شناخت علائم، علل و روشهای درمان، میتوان این بیماری را بهتر مدیریت کرد. همچنین، آگاهی از عوارض احتمالی و تأثیر بیماری بر بخشهای دیگر زندگی، ازجمله سلامت روان و بارداری، به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک خواهد کرد. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این بیماری مبتلا هستید، مشورت با پزشک متخصص و رعایت توصیههای درمانی بسیار مهم است.
