زاکرل®

قطع خودسرانه دارو ممکن است منجر به بروز حملات و عود بیماری و همچنین کاهش اثربخشی دارو درصورت شروع مجدد آن شود. هرگز نباید قبل از مشاوره با پزشک معالج دارو قطع شود.

توصیه می‌شود که فاصله زمانی بین آخرین دوز داروی زاکرل® و بارداری، 4 تا 6 ماه باشد. بااین‌حال، تصمیم‌گیری نهایی در این خصوص باید توسط پزشک معالج انجام شود و ممکن است در دوران بارداری نیز با صلاحدید پزشک معالج تجویز شود.

پیش از تزریق هر نوع واکسن در طول مصرف داروی زاکرل®، باید با پزشک معالج مشورت شود. واکسیناسیون با واکسن‌های زنده یا زنده تضعیف‌شده می‌بایست حداقل ۴ هفته و واکسن‌های غیرزنده حداقل ۲ هفته پیش از شروع درمان با داروی زاکرل تکمیل شود. در طول درمان، تزریق واکسن‌های غیرزنده درصورت صلاحدید پزشک معالج بلامانع است، اما بررسی واکنش سیستم ایمنی توصیه می‌شود. در طول درمان یا پس از قطع آن، تا زمانی که سلول‌های لنفوسیت B در بدن به حالت طبیعی بازنگشته‌اند، باید از دریافت واکسن‌های زنده خودداری شود. در شرایط خاص، یعنی زمانی که خطر ابتلا به عفونت زیاد باشد و واکسن‌های غیرفعال در دسترس نباشد، با صلاحدید پزشک معالج، ممکن است تزریق واکسن‌های زنده در نظر گرفته شود. همچنین قبل از تزریق واکسن‌های زنده در نوزادی که در دوران بارداری در معرض داروی زاکرل قرار گرفته است، باید از بازگشت تعداد سلول‌های لنفوسیت B نوزاد به حد طبیعی اطمینان حاصل شود.

هر دارو به‌موازات اثرات درمانی خود ممکن است اثرات ناخواسته نیز ایجاد کند. مانند تمامی داروها، این دارو نیز ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی شود. با این وجود، عوارض جانبی در تمامی افراد دیده نمی‌شود. پزشک با در نظر گرفتن سود و زیان دارو، آن را تجویز کرده است. درصورت بروز هرگونه مشکل، بیماران می‌توانند به صورت 24 ساعته با واحد ارکیدلایف در ارتباط باشند.

اگر بیمار علائم عفونت ازجمله تب، لرز، سرفه، گلودرد، آب‌ریزش بینی، سردرد همراه با سفتی گردن، حساسیت به نور، تهوع، گیجی، ضعف پیش‌رونده در یک سمت بدن، اختلالات بینایی یا علائم عفونت هرپسی مانند تبخال، زونا، زخم تناسلی، سردرد شدید، تغییر در بینایی، قرمزی چشم یا درد چشم را تجربه کند، باید فوراً به پزشک خود اطلاع دهد.

عارضه اسهال با مصرف داروی اکرلیزومب در منابع علمی معتبر علمی به صورت شایع گزارش شده است. برای کنترل آن، مصرف وعده‌های غذایی سبک و مایعات کافی توصیه شده است. درصورت تداوم اسهال بیش از 3 روز یا همراه شدن آن با علائمی مانند درد شدید شکم، تب، تهوع، استفراغ، خون در مدفوع یا علائم کم‌آبی بدن، باید به پزشک مراجعه شود.

بروز واکنش‌های حین انفوزیون داروی اکرلیزومب در منابع علمی معتبر به‌طور بسیار شایع گزارش شده است. این واکنش‌ها ممکن است شامل خارش، بثورات پوستی، کهیر، قرمزی پوست، درد گلو، تنگی نفس، تورم حلق یا حنجره، گرگرفتگی، افت فشارخون، تب، خستگی، سردرد، سرگیجه، تهوع، افزایش ضربان قلب و حتی آنافیلاکسی باشد. احتمال بروز این واکنش‌ها در تزریقات اول بیشتر است و در بیشتر موارد نیز خفیف هستند. بیمار باید در طول تزریق و حداقل تا یک ساعت پس از آن از نظر بروز این واکنش‌ها تحت نظر باشد. این واکنش‌ها ممکن است تا ۲۴ ساعت بعد از تزریق رخ دهند. در صورت مشاهده هرگونه واکنش، باید فوراً به پزشک یا پرستار اطلاع‌رسانی شود. برای کاهش بروز یا شدت این واکنش‌ها، ممکن است پزشک اقدامات پیشگیرانه مانند تجویز دارو را انجام دهد. درصورت بروز واکنش‌های حین انفوزیون، پزشک معالج ممکن است بسته به شدت واکنش‌ها، اقداماتی مانند قطع موقت یا دائمی تزریق دارو یا تغییر در سرعت تزریق یا انجام اقدامات حمایتی و دارویی را انجام دهد. غالباً این واکنش‌ها با انجام اقدامات مناسب برطرف می‌شود و منعی برای ادامه انفوزیون وجود نخواهد داشت.

تزریق داروی زاکرل® باید در مرکز درمانی و تحت نظر پرسنل آموزش‌دیده انجام شود.

چون بیماری ام‌اس نوعی بیماری مزمن است و معمولاً به درمان بلندمدت نیاز دارد، مصرف دارو تا زمانی که پزشک معالج تصمیم بگیرد، ادامه می‌یابد.

اگر یک دوز از داروی زاکرل® فراموش شد، بیمار باید هرچه سریع‌تر به پزشک معالج مراجعه کند تا تزریق انجام شود. نباید منتظر تزریق برنامه‌ریزی‌شده بعدی باشد. برای اثربخشی دارو، رعایت زمان‌بندی دقیق در دریافت همه دوزها ضروری است.