زادیوا®

مدت درمان با داروی زادیوا® به تشخیص پزشک معالج، وضعیت بیماری و نحوه پاسخ بدن به درمان بستگی دارد.

اگر یک دوز از داروی زادیوا® فراموش شد، باید به محض یادآوری، آن را مصرف کرد و دوز بعدی طبق برنامه ادامه داده شود. اما اگر کمتر از ۴ ساعت تا زمان مصرف دوز بعدی باقی مانده باشد، از مصرف دوز فراموش‌شده صرف‌نظر و فقط دوز بعدی مطابق برنامه مصرف شود. باید از مصرف هم‌زمان دوز فراموش‌شده و دوز بعدی خودداری شود و دارو بیشتر از مقدار تجویزشده مصرف نشود. درصورت فراموشی بیش از یک دوز، حتماً با پزشک مشورت شود.

مدت‌زمان شروع اثربخشی داروهای تعدیل‌کننده بیماری در درمان ام‌اس، بسته به شدت بیماری، تعداد پلاک‌ها و حملات، متغیر است. بااین‌حال، معمولاً برای مشاهده تأثیر دارو در کاهش حملات و کند کردن روند بیماری، یک دوره درمانی حدود 6 ماه کافی در نظر گرفته می‌شود. پزشک با انجام ارزیابی‌های بالینی و تصویربرداری MRI، روند پاسخ به درمان را ارزیابی می‌کند و درصورت مشاهده علائم فعالیت بیماری، ممکن است درمان را تغییر دهد.

براساس منابع علمی، فاصله زمانی مشخصی بین مصرف آخرین دوز دی‌متیل‌فومارات و بارداری تعیین نشده است. اگر بیمار قصد بارداری داشته باشد، باید با پزشک معالج خود در مورد ادامه درمان مشورت کند.

قبل از تزریق هر نوع واکسن در طول درمان با زادیوا®، باید با پزشک مشورت شود. تزریق واکسن‌های غیرزنده هم‌زمان با مصرف داروی زادیوا®، درصورت صلاحدید پزشک معالج، امکان‌پذیر است، اما توصیه می‌شود از تزریق واکسن‌های زنده در بیمارانی که درحال‌حاضر زادیوا دریافت می‌کنند یا به‌تازگی مصرف آن را قطع کرده‌اند، خودداری شود؛ مگر طبق صلاحدید پزشک معالج در زمانی که خطر عفونت زیاد باشد و واکسن‌های غیرفعال در دسترس نباشد. در نهایت، پزشک معالج با در نظر گرفتن شرایط بیماری و نوع واکسن، زمان مناسب برای مصرف دارو و تزریق واکسن‌ها را تعیین می‌کند.

هر دارو به‌موازات اثرات درمانی خود ممکن است اثرات ناخواسته نیز ایجاد کند. مانند تمامی داروها، این دارو نیز ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی شود. با این وجود، عوارض جانبی در تمامی افراد دیده نمی‌شود. پزشک با در نظر گرفتن سود و زیان دارو، آن را تجویز کرده است. درصورت بروز هرگونه مشکل، بیماران می‌توانند به صورت 24 ساعته با واحد ارکیدلایف در ارتباط باشند.

براساس منابع علمی معتبر علمی، بروز عوارض گوارشی مانند تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم و سوءهاضمه با مصرف دی‌متیل‌فومارات شایع است. این عوارض معمولاً در ماه اول درمان ظاهر می‌شوند و سپس کاهش می‌یابند. برای کاهش این عوارض، می‌توان دارو را همراه با غذای پرچرب و پرپروتئین (مانند ماست یا کره بادام زمینی) مصرف کرد. همچنین رعایت تیتراسیون در شروع مصرف دارو (شروع با دوز کمتر و سپس افزایش تدریجی دوز تحت نظارت پزشک معالج)، در کاهش بروز یا شدت عوارض گوارشی مؤثر است. به‌منظور کنترل عوارض تهوع، سوء‌هاضمه، استفراغ یا اسهال، می‌بایست حجم وعده‌های غذایی کاهش و تعداد آن‌ها افزایش داده شود. از مصرف غذاهای پرادویه، سبزیجات خام، نوشیدنی‌های الکلی و کافئین‌دار پرهیز و از خوابیدن بلافاصله پس از صرف غذا و مصرف دیرهنگام شام نیز خودداری گردد. مصرف مایعات کافی برای جلوگیری از کم‌آبی بدن در زمان اسهال و استفراغ توصیه می‌شود. در صورت بروز اسهال و تداوم آن برای مدت بیش از سه روز یا همراه بودن با علائمی مانند درد شکمی شدید، وجود خون در مدفوع و علائم کم‌آبی بدن، باید فوراً به پزشک مراجعه شود. درصورت بروز تهوع و تداوم آن برای مدت طولانی یا همراه شدن آن با علائمی مانند استفراغ با یا بدون خون، درد شکمی شدید، زردی پوست و چشم‌ها، ادرار تیره، رنگ روشن مدفوع، سردردهای شدید، تب، اختلال جدی در وضعیت تغذیه یا تاری دید نیز باید به پزشک مراجعه شود.

براساس منابع علمی معتبر، گرگرفتگی یکی از عوارض بسیار شایع مصرف دی‌متیل‌فومارات است. این عارضه معمولاً خفیف تا متوسط است و شامل احساس گرما، قرمزی، خارش و سوزش می‌شود. مصرف دارو همراه با غذای پرچرب و پرپروتئین ممکن است به کاهش این عارضه کمک کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را برای پیشگیری یا کاهش شدت گرگرفتگی تجویز کند.

اگر بیمار علائمی مانند تب، لرز، سرفه، گلودرد، آب‌ریزش بینی، سردرد همراه با سفتی گردن، حساسیت به نور، تهوع، گیجی، ضعف پیش‌رونده در یک طرف بدن یا علائم عفونت‌های هرپسی (مانند تبخال، زونا، زخم تناسلی، تغییر در بینایی، قرمزی یا درد چشم) را تجربه کند، باید فوراً پزشک خود را مطلع سازد. ممکن است لازم باشد تا زمان برطرف شدن عفونت، درصورت صلاحدید پزشک معالج، مصرف دارو به‌طور موقت متوقف شود.