سـینورا®

به‌طورکلی مطالعات انجام‌شده در خصوص تجویز داروی آدالیمومب حین بارداری همچنان ادامه دارد. تاکنون در خصوص تأثیر داروی آدالیمومب بر ایجاد اختلال در خون‌رسانی از جفت به جنین و ایجاد کم‌وزنی جنین و بروز عوارضی همچون وزن کم نوزاد هنگام تولد ناشی از استفاده از داروی آدالیمومب در دوران بارداری گزارش نشده است. طبق منابع علمی، مصرف این دارو در طول بارداری ایمن است و فقط باید زمان واکسیناسیون نوزاد (واکسن‌های زنده) با صلاحدید پزشک معالج به تعویق بیفتد. در مجموع، تصمیم‌گیری در این زمینه باید با صلاحدید پزشک معالج، با در نظر گرفتن وضعیت بیماری هر فرد و مزایای استفاده و درمان با دارو برای مادرو معایب آن برای جنین انجام شود.

استفاده از واکسن‌های زنده (مانند BCG، سرخک، سرخجه، واریسلا، تب زرد و تیفوئید) در کنار آدالیمومب ممکن است ریسک بروز عفونت به‌دنبال تزریق واکسن را افزایش دهد. همچنین داروهای سرکوب‌کننده ایمنی ازجمله آدالیمومب ممکن است اثر درمانی واکسن‌ها را کاهش دهند. به همین منظور باید از تجویز هم‌زمان واکسن‌های زنده با این دارو اجتناب شود. داروهای سرکوب‌کننده ایمنی ممکن است اثر درمانی واکسن‌های غیرزنده ازجمله آنفلوانزا، ‌هاری و کووید-19 را کاهش دهند. درصورت امکان حداقل 2 هفته قبل از شروع داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، واکسن‌های غیرفعال تزریق شود. بیمارانی که کمتر از 14 روز قبل از شروع یا در طول درمان واکسینه شده‌اند، درصورت صلاحدید پزشک و درصورت لزوم می‌توانند 2 تا 3 ماه پس از اتمام درمان مجدداً واکسینه شوند.

هر دارو به‌موازات اثرات درمانی خود ممکن است اثرات ناخواسته نیز ایجاد کند. مانند تمامی داروها، این دارو نیز ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی شود. با این وجود، عوارض جانبی در تمامی افراد دیده نمی‌شود. پزشک با در نظر گرفتن سود و زیان دارو، آن را تجویز کرده است. درصورت بروز هرگونه مشکل، بیماران می‌توانند به صورت 24 ساعته با واحد ارکیدلایف در ارتباط باشند.

رخداد واکنش‌های محل تزریق مانند قرمزی، کبودی، التهاب و درد در محل تزریق در منابع علمی معتبر داروی آدالیمومب، بسیار شایع گزارش شده است. به‌منظور کاهش بروز واکنش‌های محل تزریق، رعایت نکات صحیح تزریق ضروری است؛ لازم است 15 تا 30 دقیقه قبل از تزریق، به‌منظور هم‌دمایی دارو با محیط، دارو از یخچال خارج شود. همچنین نواحی مناسب برای تزریق دارو عبارت‌اند از: ناحیه شکم با فاصله 5 سانتی‌متر از ناف و سطح رویی ران از 5 سانتی‌متر پایین‌تر از کشاله ران تا 5 سانتی‌متر بالاتر از زانو. تزریق به‌صورت چرخشی انجام و در هر بار تزریق ناحیه متفاوتی انتخاب شود. از تزریق در نواحى ملتهب، متورم، داراى زخم یا جاى زخم یا ترك پوستى پرهیز شود. اگر بیمار به پسوریازیس مبتلاست، توصیه می‌شود دارو به‌طور مستقیم در نواحی ضایعات پوستی تزریق نشود. همچنین به‌منظور بهبود درد و قرمزی در محل تزریق می‌توان از کمپرس سرد قبل و بعد از تزریق استفاده کرد. با رعایت نکات مذکور، بروز واکنش‌های محل تزریق به حداقل می‌رسد. درصورتی‌که واکنش‌ها شدید یا گسترده بود، ادامه دار شد یا با ترشحات همراه بود، لازم است در اسرع وقت به پزشک معالج اطلاع داده شود.

در منابع معتبر، تهوع با مصرف داروی آدالیمومب شایع گزارش شده است. به‌منظور کنترل این رخداد، اجتناب از هر عاملی که سبب تشدید تهوع می‌شود، کاهش حجم غذا و افزایش تعداد وعده‌های غذایی و اجتناب از مصرف غذاهای پرادویه، سبزیجات خام، نوشیدنی‌های الکلی و کافئین توصیه می‌شود. درصورتی‌که تهوع همراه با سایر علائم مانند استفراغ با یا بدون خون، دردهای شکمی شدید، زرد رنگ شدن پوست و سفیدی چشم، ادرار تیره، رنگ روشن مدفوع، آسیب به سر، سردردهای شدید، تب و تاری دید باشد، باعث اختلال جدی در وضعیت تغذیه شده یا برای مدت طولانی ادامه داشته، لازم است در اسرع وقت به پزشک معالج اطلاع داده و به مرکز درمانی مراجعه شود.

بروز راش پوستی با مصرف داروی آدالیمومب در منابع معتبر به‌صورت شایع گزارش شده است. درصورتی‌که وسعت درگیری زیاد نباشد و با مشکل دیگری به‌جز مشکل پوستی همراه نباشد (برای مثال، تنگی نفس، ادم صورت، تورم لب، زبان، گلو و …) نگران‌کننده نیست. درصورت تشدید و طولانی بودن علائم و بروز علائم واکنش‌های حساسیتی، لازم است به‌منظور بررسی علت رخداد، در اسرع وقت به پزشک معالج مراجعه شود.

شروع اثربخشی درمان بسته به اندیکاسیون درمان و شرایط بیمار متفاوت است. طبق مطالعات انجام‌شده و با توجه به اینکه این دارو در کنترل علائم بیماری نقش دارد و براساس منابع معتبر، شروع اثربخشی بعد از 2 تا 4 هفته از شروع دارو است و حداکثر اثربخشی بعداز 3 تا 4 ماه دیده می‌شود.

برای اثربخشی مناسب درمان لازم است فواصل بین دریافت دوزها رعایت شود. افزایش فواصل دوزها ممکن است اثربخشی را تحت تأثیر قرار ‌دهد. به‌محض یادآوری، دوز فراموش‌شده مصرف شود. اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک است، دوز فراموش‌شده نباید مصرف شود و سایر دوزها طبق برنامه قبلی مصرف شود. باید از مصرف دو دوز هم‌زمان یا دوز اضافی خودداری شود. درصورت فراموش کردن بیشتر از یک دوز، لازم است برای ادامه روند درمان با پزشک معالج مشورت شود.

مصـرف دارو نبایـد بدون مشـورت با پزشـک قطع شود. برای درمـان مؤثر، همیشـه دوره‌ درمان توصیه‌شـده توسـط پزشک معالج باید تکمیل شود. درصورتی‌که مصـرف دارو بـدون دسـتور پزشـک قطع شود، ممکن اسـت علائم بیماری بازگردد.

رعایت نکات مربوط به نگهداری و مصرف دارو براساس دوز تجویزشده، در زمان‌های ثابت از روز و پایبندی به سایر نکات درمانی توصیه‌شده توسط پزشک در اثربخشی دارو مؤثر است.

عدم رعایت دمای مناسب نگهداری، عدم رعایت فواصل تجویز دارو و نکات تزریق، عدم مصرف داروهای هم‌زمان و پیشرفت بیماری ممکن است منجر به کاهش اثربخشی دارو شود. به‌منظور پیشگیری از کاهش اثربخشی توصیه می‌شود پزشک معالج از مصرف هرگونه داروهای گیاهی، مکمل یا سایر داروها مطلع باشد.

به‌طورکلی با توجه به اینکه داروی سینورا® در ابزار دارورسان خودکار (فیزیوجکت) تهیه شده است، میزان درد تزریق در این روش کمتر از میزان درد در تزریق با سرنگ‌های معمولی آماده تزریق است. 15 تا 30 دقیقه قبل از تزریق، دارو از یخچال خارج شود تا با محیط هم‌دما شود. تزریق به‌صورت چرخشی انجام و در هر بار تزریق ناحیه متفاوتی انتخاب شود. از تزریق در نواحى ملتهب، متورم، داراى زخم یا جاى زخم یا ترك پوستى پرهیز شود. همچنین استفاده از کمپرس سرد در محل تزریق، رعایت نکات مربوط به تزریق مانند محل درست تزریق و پینچ کردن در کاهش عوارض محل تزریق مؤثر است.

اطلاعات محدودی درباره مصرف بیش از حد سینورا® وجود دارد. به‌طورکلی مصرف بیش از حد دارو ممکن است ریسک بروز برخی عوارض جانبی را افزایش دهد. درصورتی‌که به هر دلیل بیش از مقدار توصیه‌شده استفاده شد، لازم است در اسرع وقت به پزشک معالج اطلاع داده شود تا بیمار از نظر بروز عوارض جانبی تحت نظر قرار گیرد.

تزریق داروی سینورا در قسمت بالایی ران و شکم به‌صورت زیرجلدی انجام می‌شود. محل تزریق باید در هر مرتبه به‌صورت چرخشی تغییر داده شود. دارو در مناطقی از پوست که دچار آسیب، کبودی، قرمزی، زخم یا سفتی است، نباید تزریق شود. اگر بیمار به پسوریازیس مبتلاست، توصیه می‌شود دارو به‌طور مستقیم در نواحی ضایعات پوستی تزریق نشود. برای اطلاع از نحوه تزریق دارو، بیماران می‌توانند به بخش نحوه مصرف یا راهنمای تصویری داروی سینورا مراجعه یا با ارکیدلایف تماس بگیرند.

داروی سینورا به‌صورت زیرجلدی در قسمت جلوی ران (5 سانتی‌متر پایین‌تر از کشاله ران تا 5 سانتی‌متر بالاتر از زانو) و ناحیه شکم با فاصله 5 سانتی‌متری از ناف تزریق می‌شود. تزریق به‌صورت چرخشی انجام و در هر بار تزریق، ناحیه متفاوتی انتخاب شود. می‌بایست از تزریق در نواحى ملتهب، متورم، داراى زخم یا جاى زخم یا ترك پوستى پرهیز شود. اگر بیمار به پسوریازیس مبتلاست، توصیه می‌شود دارو به‌طور مستقیم در نواحی ضایعات پوستی تزریق نشود.

تزریق داروی سینورا در بازوها توصیه نمی‌شود و فقط در قسمت جلوی ران و شکم به‌صورت زیرجلدی تزریق می‌شود. تزریق به‌صورت چرخشی انجام و در هر بار تزریق، ناحیه متفاوتی با فاصله حداقل 3 سانتی‌متر از محل قبلی انتخاب شود. دارو در مناطقی از پوست که دچار آسیب، کبودی، قرمزی، زخم یا سفتی است، تزریق نشود. اگر بیمار به پسوریازیس مبتلاست، توصیه می‌شود دارو به‌طور مستقیم در نواحی ضایعات پوستی تزریق نشود.

طول درمان با داروی آدالیمومب به نظر پزشک معالج، نوع بیماری، وضعیت بالینی و چگونگی پاسـخ بدن به درمـان بستگی دارد. با توجه به ماهیت مزمن بیماری‌هایی که آدالیمومب در آن‌ها تجویز می‌شود، استفاده بلندمدت از دارو برای کنترل بیماری و جلوگیری از عود مجدد آن اهمیت دارد. مطالعات مختلفی در زمینه اثربخشی و ایمنی مصرف طولانی‌مدت داروی آدالیمومب وجود دارد. مطالعه در خصوص درمان طولانی‌مدت (10 ساله) وجود دارد و درمان بین 3 تا 5 سال ادامه خواهد یافت. درصورت طولانی شدن طول درمان، پیشنهاد می‌شود پارامترهای آزمایشگاهی توصیه‌شده در منابع معتبر، توسط پزشک معالج برای بیماران به‌صورت منظم ارزیابی شود.