آشنایی با بیماری آرتریت روماتوئید

بیماری آرتریت روماتوئید زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی به سینوویوم در مفاصل حمله کرده و التهاب ایجاد می‌کند. سینوویوم لایه‌ای نازک است که مفاصل را می‌پوشاند.

التهاب ایجاد شده باعث افزایش ضخامت سینوویوم می‌شود که به مرور زمان می‌تواند غضروف و استخوان داخل مفصل را تخریب کند. تاندون‌ها و رباط‌هایی که مفصل را در بر می‌گیرند نیز ضعیف شده و کشیده می‌شوند. به مرور زمان مفصل تغییر شکل می‌دهد و دفرمه می‌شود.

عامل شروع ‌کننده این بیماری مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که ژنتیک در آن دخیل باشد. البته ژنتیک به طور مستقیم باعث ایجاد این بیماری نمی‌شود، اما ممکن است فرد را مستعد به عوامل محیطی مثل عفونت‌ با برخی ویروس‌ها و باکتری‌ها کند که می‌توانند آغازگر بیماری باشند.

تشخیص آرتریت روماتوئید در مراحل ابتدایی آن ممکن است سخت باشد چون علائم و نشانه‌های اولیه این بیماری مشابه بسیاری از بیماری‌های دیگر است و یک آزمایش خون یا نشانه اختصاصی برای تشخیص آن وجود ندارد.

هنگام معاینه پزشک مفاصل را از نظر تورم، قرمزی و گرمی بررسی می‌کند؛ همچنین ممکن است رفلکس (عکس‌العمل) و قدرت عضلات را نیز ارزیابی کند.

آزمایش خون
به طور معمول، در آزمایش خون افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دو شاخص ESR و CRP افزایش پیدا می‌کند و افزایش این دو ممکن است نشان دهنده وجود فرایند التهابی در بدن باشد. سایر مواردی که معمولاً در آزمایش خون توسط پزشک درخواست داده می‌شود، اندازه‌گیری فاکتور روماتوئیدی (RF) و آنتی‌بادی ضد سیترولین (anti-CCP) هستند.

آزمایش‌های تصویربرداری
ممکن است با نظر پزشک، تصویربرداری با اشعه ایکس جهت ارزیابی میزان پیشرفت بیماری انجام شود. MRI و سونوگرافی نیز از دیگر آزمایش‌های تصویربرداری هستند که به پزشک برای سنجش شدت بیماری کمک می‌کنند.