آشنایی با بیماری پسوریازیس

علت ایجاد پسوریازیس به طور کامل مشخص نشده است اما به نظر می‌رسد که با اختلال در گلبول‌های سفید سیستم ایمنی بدن مرتبط باشد. گلبول‌های سفید مرتبط با این بیماری، لنفوسیت‌های T و نوتروفیل‌ها هستند. لنفوسیت‌های T به طور طبیعی در بدن حرکت می‌کنند تا از آن در برابر عوامل خارجی مثل ویروس‌ها و باکتری‌ها محافظت کنند.

اما در صورت ابتلا به پسوریازیس، لنفوسیت‌های T به طور ناخواسته سلول‌های سالم پوست را هدف قرار می‌دهند؛ مثل وقتی که بدن قصد التیام یک زخم یا مبارزه با یک عفونت [پوستی] را دارد. افزایش فعالیت لنفوسیت‌های T همچنین باعث افزایش تولید سلول‌های پوستی و گلبول‌های سفید دیگر به خصوص نوتروفیل‌ها می‌شود. مراحل ذکر شده، باعث قرمزی پوست شده و گاهی نیز منجر به ایجاد ضایعات چرکی می گردند. همچنین گشاد شدن عروق خونی در نواحی دارای ضایعات پسوریازیس، باعث ایجاد گرما و قرمزی در این مناطق می‌شوند.

این فرایند به طور مداوم ادامه پیدا می‌کند. به این صورت که سلول‌های پوستی جدید با سرعت بیش از حد طبیعی در عرض چند روز به لایه‌های بیرونی پوست حرکت می‌کنند. در حالت طبیعی حرکت سلول‌های پوستی جدید به سمت لایه‌های بیرونی چند هفته طول می‌کشد. سلول‌های پوستی جدید بر سطح پوست تجمع پیدا می‌کنند و تشکیل ضایعات برآمده و پوسته‌شده می‌دهند. این فرایند تا زمانی که سیکل سلولی قطع نشده و بیماری درمان نشود ادامه پیدا می‌کند.

این که به طور دقیق چه عاملی باعث اختلال در عملکرد لنفوسیت‌های T در افراد مبتلا به پسوریازیس می‌شود به طور کامل مشخص نیست. محققان بر این باورند که عامل ژنتیک و محیط هر دو در آن نقش ایفا می‌کنند.